ក្រសួងកិច្ចការនារីកម្ពុជាបានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍កាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែកុម្ភៈ ទាក់ទងនឹងទិវានៃក្តីស្រឡាញ់ ដែលបង្ហាញពីអត្ថន័យរបស់ទិវានេះទៅនឹងសាសនាគ្រឹស្ត និងបង្ហាញពីការព្រួយបារម្ភអំពីអាកប្បកិរិយាគ្មានសីលធម៌របស់យុវជននិងយុវនារីមួយចំនួន ដូចជាការរួមភេទមុនពេលរៀបការ ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់តម្លៃវប្បធម៌ខ្មែរ។ សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ បានបង្កឱ្យមានការរិះគន់ពីសាធារណជន ដែលបានអះអាងថា វាបានគាំទ្របទដ្ឋានសង្គមដែលបន្តបង្កើតវិសមភាពយេនឌ័រ និងការរើសអើងប្រឆាំងនឹងសាសនាគ្រឹស្ត។ ក្រោយមក ក្រសួងបានចេញលិខិតសុំទោស រួមនឹងការពន្យល់ដោះស្រាយការចោទប្រកាន់របស់សាធារណជន។
ព្រឹត្តការណ៍នេះជំរុញឱ្យមានសំណួរមួយអំពីតួនាទីនៃការរួមភេទមុនពេលរៀបការនៅក្នុងវប្បធម៌ខ្មែរ។
ខណៈពេលដែលប្រទេសកម្ពុជាមានការរីកចម្រើននិងប្រែប្រួលទាំងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គម ទស្សនៈសង្គមមួយចំនួនដែលមានលក្ខណៈចាស់គំរិល នៅតែបានឃើញនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ ដូចជា ការរួមភេទមុនពេលរៀបការត្រូវបានចាត់ទុកជាបម្រាម និងផ្ទុយពីតម្លៃនៃព្រហ្មចារីយ៍ ភាពបរិសុទ្ធ និងកិត្តិយសគ្រួសារ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការដាក់ពង្រាយការរួមភេទមុនពេលរៀបការ ជាការធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់វប្បធម៌ខ្មែរទៅវិញ និងជាការដាក់បន្ទុកហួសហេតុ បង្កភាពអាម៉ាស់ដល់បុគ្គល ជាពិសេសស្ត្រី។ ជាងនេះទៅទៀត ការសង្កត់ធ្ងន់លើការរក្សាភាពបរិសុទ្ធនៃវប្បធម៌តាមរយៈការគ្រប់គ្រងអាកប្បកិរិយាផ្លូវភេទអាចត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាទម្រង់នៃការគ្រប់គ្រងសង្គមដែលបន្តធ្វើឱ្យមានវិសមភាព និងរារាំងសេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួន។
ទីមួយ វាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការទទួលស្គាល់ថា វប្បធម៌កម្ពុជាមិនមែនជាឯកច្ឆន្ទទេ ប៉ុន្តែជាថាមវន្ត និងពហុមុខ ដែលវិវត្តទៅតាមពេលវេលា ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងឥទ្ធិពលផ្សេងៗ រួមទាំងសកលភាវូបនីយកម្ម នគរូបនីយកម្ម និងការផ្លាស់ប្តូរជំនាន់។ វប្បធម៌កម្ពុជាក៏ត្រូវបានជះឥទ្ធិពលដោយទំនើបកម្ម ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងបទដ្ឋានវប្បធម៌ខាងក្រៅផងដែរ។ ដូច្នេះ ការសន្មតថា ការរួមភេទមុនពេលរៀបការបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់វប្បធម៌ខ្មែរ គឺមិនបានគិតដល់ការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌ និងការសម្របខ្លួនទៅតាម បទដ្ឋានវប្បធម៌ខាងក្រៅទាំងអស់នោះទេ។
ជាងនេះទៅទៀត ការចោទប្រកាន់លើការរួមភេទមុនពេលរៀបការ ធ្វើឱ្យខូចវប្បធម៌ខ្មែរ ជារឿយៗឆ្លុះបញ្ចាំងពីការព្រួយបារម្ភពីការផ្លាស់ប្តូររបស់សង្គម ការថយចុះសីលធម៌ និងការគិតខុសគ្នារវាងមនុស្សនៅក្នុងជំនាន់ផ្សេងគ្នា។ អ្នកនិយមប្រពៃណីអាចយល់ឃើញថាការផ្លាស់ប្តូរឆ្ពោះទៅរកឥរិយាបទសេរី ដូចជាការរួមភេទមុនពេលរៀបការ ជាការគំរាមកំហែងដល់បទដ្ឋានសង្គម និងឋានានុក្រមដែលបានបង្កើតឡើងពីមុនមក។ ការអនុវត្តដូចជាការរួមភេទមុនពេលរៀបការ ត្រូវបានគេផ្សាភ្ជាប់ទៅនឹងបញ្ហានៅក្នុងសង្គមដូចជាការធ្លាក់ចុះនៃតម្លៃប្រពៃណី និងការបែកបាក់នៃរចនាសម្ព័ន្ធគ្រួសារ។
លើសពីនេះ ការចោទប្រកាន់អំពីការរួមភេទមុនពេលរៀបការដែលបំផ្លាញវប្បធម៌ខ្មែរអាចពង្រឹងភាពមិនច្បាស់លាស់ដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ និងធ្វើឱ្យបុគ្គលណាម្នាក់ត្រូវទទួលបានការរើសអើង ជាពិសេសស្ត្រីដែលប្រឡូកក្នុងទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទមុនពេលរៀបការ ដោយមានការព្រមព្រៀងគ្នាទាំងភាគគីទាំងសងខាង។ ការផ្សារភ្ជាប់នៃការរួមភេទមុនពេលរៀបការជាមួយនឹងការថយចុះសីលធម៌ និងការធ្លាក់ចុះនៃវប្បធម៌អាចជម្រុញឲ្យមាន ការអនុវត្តស្តង់ដារទ្វេរដងដោយផ្អែកលើយេនឌ័រ ការផាត់ចេញ និងការបន្តុះបង្អាប់ទៅលើបុគ្គលដែលមិនធ្វើទៅតាមការរំពឹងទុកបែបប្រពៃណីនៃអាកប្បកិរិយាផ្លូវភេទនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ។
ដូច្នេះ ជាជាងការផ្សាភ្ជាប់ការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌ទៅនឹងអាកប្បកិរិយារបស់បុគ្គល យើងគួរតែទទួលស្គាល់អំពីការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងសង្គមនិងវប្បធម៌ទៅតាមសម័យកាល។
ជាការសនិដ្ឋាន ក្រសួងកិច្ចការនារីអាចធ្វើការតស៊ូមតិអនុវត្តគោលនយោបាយ និងកម្មវិធីដែលផ្តល់អាទិភាពដល់សមភាពយេនឌ័រ និងសិទ្ធិស្ត្រី រួមទាំងការទទួលបានការអប់រំផ្លូវភេទដ៏ទូលំទូលាយ សេវារៀបចំផែនការគ្រួសារ និងការថែទាំសុខភាពបន្តពូជ។ គោលនយោបាយ និងកម្មវិធីទាំងនេះដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការលើកកម្ពស់ការអនុវត្តផ្លូវភេទប្រកបដោយសុវត្ថិភាព ដោយបំពាក់ឱ្យបុគ្គលម្នាក់ៗនូវចំណេះដឹង និងជំនាញចាំបាច់ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តប្រកបដោយការយល់ដឹងអំពីសុខភាពផ្លូវភេទរបស់ពួកគេ។ ការទទួលបានព័ត៌មានត្រឹមត្រូវអំពីការពន្យារកំណើត ការការពារជំងឺកាមរោគ និងការយល់ព្រមផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់បុគ្គលក្នុងការតស៊ូមតិសម្រាប់តម្រូវការរបស់ពួកគេនៅក្នុងទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ និងដើម្បីឲ្យមានការអនុវត្តផ្លូវភេទប្រកបដោយសុវត្ថិភាពនិងការទទួលខុសត្រូវ។
ដូច្នេះ ខណៈពេលដែលការព្រួយបារម្ភអំពីផលប៉ះពាល់នៃការរួមភេទមុនរៀបការលើសុខុមាលភាពបុគ្គលគឺត្រឹមត្រូវ វាក៏ជារឿងសំខាន់ដែរក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះដោយការប្រុងប្រយ័ត។ ការធ្វើឱ្យមានតុល្យភាពរវាងការគោរពតម្លៃវប្បធម៌ ការលើកកម្ពស់សុខភាពផ្លូវភេទ និងស្វ័យភាពគឺចាំបាច់ក្នុងការជំរុញឱ្យមានសង្គមមួយដែលរួមបញ្ចូល និងសមធម៌ជាងមុន។
នេះគឺជាសេចក្តីសង្ខេបខ្លី នៃការអនុវត្តផ្លូវភេទប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងការយល់ព្រម៖
ការអនុវត្តការរួមភេទប្រកបដោយសុវត្ថិភាព ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់យ៉ាងត្រឹមត្រូវនៃវិធីសាស្ត្រពន្យារកំណើត និងវិធានការការពារផ្សេងៗ។ ជាឧទាហរណ៍ ស្រោមអនាម័យត្រូវបានទទួលស្គាល់យ៉ាងទូលំទូលាយចំពោះប្រសិទ្ធភាពរបស់វាក្នុងការកាត់បន្ថយការចម្លងជំងឺ កាមរោគ រួមទាំងមេរោគអេដស៍/ជំងឺអេដស៍ ជំងឺប្រមេះទឹកបាយ និងជំងឺ Chlamydia។ លើសពីនេះទៀត ការប្រើប្រាស់ទម្រង់ ពន្យារកំណើត ផ្សេងទៀត ដូចជាថ្នាំពន្យារកំណើត កងដាក់ក្នុងស្បូន (IUD) ឬការចាក់ថ្នាំអរម៉ូន គឺផ្តល់ឱ្យបុគ្គលម្នាក់ៗនូវការគ្រប់គ្រងលើជម្រើសបន្តពូជរបស់ពួកគេ ដោយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការមានផ្ទៃពោះដោយអចេតនា។
ស្របគ្នានោះ ការយល់ព្រមនៅក្នុងការអនុវត្តការរួមភេទ មានតួនាទីជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសីលធម៌នៃអន្តរកម្មផ្លូវភេទទាំងអស់។ ការយល់ព្រមគឺផ្តោតទៅលើកិច្ចព្រមព្រៀងច្បាស់លាស់នៃភាគីទាំងអស់ដែលពាក់ព័ន្ធ គ្មានការបង្ខិតបង្ខំ។ វាក៏តម្រូវឲ្យមាកការប្រាស្រ័យទាក់ទងច្បាស់លាស់ ការស្តាប់សកម្ម និងការគោរពគ្នាទៅវិញទៅមករវាងភាគីទាំងអស់។ ការយល់ព្រម ត្រូវតែមានការបញ្ជាក់ និងសាទរ ហើយភាគីទាំងអស់អាចបដិសេដនៅពេលណាក៏បានដែរ។ ការយល់ព្រមមិនគួរត្រូវបានសន្មត់ ឬសន្និដ្ឋាននោះទេ។