ចំណងជើង៖ អំពើហិង្សាដៃគូជិតស្និទ្ធដោយករណីបាញ់ប្រហារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា

ឧប្បត្តិហេតុថ្មីៗនេះ ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងមេធាវីដែលបានប្រើកាំភ្លើងបាញ់អតីតសង្សា បង្ហាញពីអំពើហិង្សាដៃគូជិតស្និទ្ធ (IPV)។ កញ្ញាដែលជាអតីតសង្សាបានស្លាប់ភ្លាមៗនៅនឹងកន្លែងកើតហេតុ ខណៈដែលមេធាវីដែលបានបាញ់សម្លាប់ខ្លួនឯង បន្ទាប់ពីបាញ់កាំភ្លើងចំនួន ២ គ្រាប់ទៅលើជនរងគ្រោះ ត្រូវបានប្រកាសថាបានស្លាប់កាលពីពេលថ្មីៗនេះ។

តើព្រឹត្តិការណ៍នេះបង្ហាញអ្វីខ្លះអំពីបទដ្ឋាន និងតម្លៃសង្គមរបស់យើង?

អំពើហឹង្សាដៃគូជិតស្និទ្ធ (IPV) សំដៅទៅលើអំពើហឹង្សាលើផ្លូវកាយ ផ្លូវភេទ និងផ្លូវចិត្តដែលបង្កឡើងដោយដៃគូបច្ចុប្បន្ន ឬអតីតកាល។ យោងតាមការសិក្សាមួយរបស់ អង្គការសុខភាពប្រជាសាស្រ្តកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ ២០១៤ ប្រហែល ២០% នៃស្ត្រីដែលមានអាយុពី ១៥-៤៩ ឆ្នាំបានរាយការណ៍ថាបានជួបប្រទះអំពើហិង្សាលើរាងកាយពីដៃគូជិតស្និទ្ធ។ លើសពីនេះទៀត ការស្ទង់មតិជាតិស្តីពីសុខភាពស្ត្រី និងបទពិសោធន៍ជីវិតក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ បានរកឃើញថា ស្ត្រី ១ម្នាក់ ក្នុងចំណោម ៥ នាក់បានរាយការណ៍ថាបានជួបប្រទះអំពើហិង្សាផ្លូវកាយ ឬផ្លូវភេទពីដៃគូជិតស្និទ្ធ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អំពើហឹង្សាដៃគូជិតស្និទ្ធ ដោយករណីបាញ់ប្រហារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ខណៈពេលដែលមិនសូវកើតមានបើប្រៀបធៀបទៅនឹងទម្រង់នៃអំពើហឹង្សាផ្សេងទៀត ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី បង្កការគំរាមកំហែងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់បុគ្គល និងសហគមន៍។ ករណីអំពើហឹង្សាដៃគូជិតស្និទ្ធពាក់ព័ន្ធនឹងកាំភ្លើង ជារឿយៗបណ្តាលឱ្យមានរបួសធ្ងន់ធ្ងរ ឬដល់ថ្នាក់ស្លាប់ គឺគូសបញ្ជាក់ពីលទ្ធផលដ៍សាហាវនៃឧប្បត្តិហេតុបែបនេះ។

ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មានករណីហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាល ពាក់ព័ន្ធនឹងការបាញ់ប្រហារនៅកម្ពុជា។ ករណីទាំងនេះជាធម្មតាពាក់ព័ន្ធនឹងជម្លោះរវាងដៃគូស្និទ្ធស្នាលដែលកើនឡើងដល់ការប្រើប្រាស់អាវុធ ដែលជារឿយៗបណ្តាលឱ្យមានលទ្ធផលសោកនាដកម្ម។ ខណៈពេលដែលស្ថិតិជាក់លាក់លើឧប្បត្តិហេតុបែបនេះនៅមានកម្រិត របាយការណ៍ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងភស្តុតាងអក្ខរាវិរុទ្ធបង្ហាញពីអត្ថិភាពនៃការកើតឡើងនៃករណីហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាលពាក់ព័ន្ធនឹងការបាញ់ប្រហារ។

ការប្រើប្រាស់អាវុធក្នុងករណីហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាល អាចបង្កើនកម្រិតនៃគ្រោះថ្នាក់ដែលបង្កឡើងលើជនរងគ្រោះ ដោយសារអាវុធអាចបណ្តាលឱ្យមានរបួសធ្ងន់ធ្ងរ ឬស្លាប់ ជាងទម្រង់ផ្សេងទៀត។ បន្ថែមពីនេះទៀត ជនល្មើស​អាច​នឹង​បង្ហាញ​អាវុធ​ដើម្បី​បំបិទ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​រក្សា​ឥទ្ធិពល​លើ​ជនរងគ្រោះ។

វត្តមាននៃអាវុធនៅក្នុងទំនាក់ទំនងដៃគូស្និទ្ធស្នាល អាចបង្កឱ្យមានការភ័យខ្លាច និងការបំភិតបំភ័យ ដែលបន្តបន្តវដ្តនៃអំពើហិង្សា និងរារាំងជនរងគ្រោះពីការស្វែងរកជំនួយ ឬចាកចេញពីស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់។

ការដោះស្រាយអំពើហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាលដោយករណីបាញ់ប្រហារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាតម្រូវឱ្យមានវិធីសាស្រ្តពហុភាគី។ 

• ការពង្រឹងវិធានការគ្រប់គ្រងកាំភ្លើងដើម្បីការពារជនល្មើសនៃអំពើហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាល ពីការប្រើអាវុធគឺមានសារៈសំខាន់ក្នុងការកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃអំពើហិង្សាដ៍សាហាវ។

• លើសពីនេះទៀត ការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងអំពីចំណុចប្រសព្វនៃអាវុធ និងអំពើហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាល ក្នុងចំណោមភ្នាក់ងារអនុវត្តច្បាប់ អ្នកជំនាញសុខភាព និងសាធារណជនទូទៅ អាចជួយកំណត់សញ្ញាព្រមាន និងអន្តរាគមន៍ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។

• សេវាកម្មគាំទ្រសម្រាប់អ្នករស់រានមានជីវិតពីអំពើហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាលដោយករណីបាញ់ប្រហារ គឺមានសារៈសំខាន់ក្នុងការដោះស្រាយតម្រូវការសុវត្ថិភាពជាបន្ទាន់របស់ពួកគេ និងសម្រួលដល់ការជាសះស្បើយរបស់ពួកគេ។ នេះរាប់បញ្ចូលទាំងការចូលទៅកាន់ទីជម្រក ការប្រឹក្សា ជំនួយផ្នែកច្បាប់ និងធនធានផ្សេងទៀតដើម្បីជួយជនរងគ្រោះឲ្យអាចរសើនៅក្នុងសង្គមមួយដោយគ្មានអំពើហិង្សា។

• ការប្រឆាំងនឹងបទដ្ឋានសង្គមដែលបន្តកើតមានវិសមភាពយេនឌ័រ និងការលើកលែងចំពោះអំពើហឹង្សាគឺចាំបាច់ដើម្បីការពារឧប្បត្តិហេតុនៃអំពើហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាល នាពេលអនាគត។

• កិច្ចសហការរវាងភ្នាក់ងាររដ្ឋាភិបាល អង្គការសង្គមស៊ីវិល និងអ្នកពាក់ព័ន្ធសហគមន៍ មានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ និងអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រ ដើម្បីដោះស្រាយអំពើហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាល ដោយករណីបាញ់ប្រហារនៅកម្ពុជា។
  

តាមរយៈការផ្តល់អាទិភាពដល់ការការពារ អន្តរាគមន៍ និងការគាំទ្រដល់អ្នករស់រានមានជីវិតពីអំពើហិង្សាដៃគូស្និទ្ធស្នាល ប្រទេសកម្ពុជាអាចធ្វើការឆ្ពោះទៅរកការបង្កើតសង្គមមួយដែលបុគ្គលទាំងអស់អាចរស់នៅបានដោយសេរី គ្នានការគំរាមកំហែងនៃអំពើហិង្សាដៃគូជិតស្និទ្ធ និងគ្រោះថ្នាក់ដែលទាក់ទងនឹងអាវុធ។